ലോകം ആദരവോടെ ഉറ്റുനോക്കിയ ഒരു വ്യക്തിത്വമായിരുന്നു മദർ തെരേസയുടേത്. പ്രായം ചുളിവുകൾ വീഴ്ത്തിയ മുഖത്തെ മായാത്ത പുഞ്ചിരിയുമായി അവർ നടന്നുകയറിയത് ലോകത്തിന്റെ മനഃസാക്ഷിക്കുള്ളിലേയ്ക്കാണ്. വേദനിക്കുന്ന ആളുകൾക്കായി അവര്‍ അതിർത്തികൾ കടന്നു. തന്റെ സാന്നിധ്യം ആവശ്യമാണെന്നു മനസിലാക്കിയ ഇടങ്ങളിലെല്ലാം അവര്‍ കയറിച്ചെന്നു. അതിർത്തിയോ ഭാഷയോ രാജ്യങ്ങളോ ഒന്നും അവര്‍ നോക്കിയില്ല. ആ മഹനീയവ്യക്തിത്വത്തിന് ഉടമയെ ലോകം എങ്ങനെ ആദരിക്കാതിരിക്കും?
മദറിനെ തേടി നിരവധി പുരസ്‌കാരങ്ങളാണ് എത്തിയത്. അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് 1979-ലെ സമാധാനത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം. സമ്മാനത്തുകയായ 1,92,000 അമേരിക്കൻ ഡോളർ, മദർ പാവങ്ങൾക്കായി സംഭാവന ചെയ്തു. 1962-ൽ ഇന്ത്യ, മദർ തെരേസയ്ക്ക് പത്മശ്രീ ബഹുമതി നൽകി ആദരിച്ചു. ഇന്ത്യയ്ക്കു പുറത്തു ജനിച്ച ഒരാൾക്ക് ഈ ബഹുമതി നൽകുന്നത് ഇതാദ്യമായിട്ടായിരുന്നു.
പത്മശ്രീ സ്വീകരിക്കാൻ മാത്രമുള്ള സേവനങ്ങളൊന്നും താൻ ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നു പറഞ്ഞ് ആദ്യം മദർ ഈ പുരസ്കാരം നിരസിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ പാവങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയെങ്കിലും ഇത് സ്വീകരിക്കണം എന്നുള്ള ഒരുപാട് ബാഹ്യസമ്മർദ്ദങ്ങളുടെ ഫലമായിട്ടാണ് മദർ അവസാനം പത്മശ്രീ പുരസ്കാരം ഏറ്റുവാങ്ങിയത്. അതേവർഷം തന്നെ ഫിലിപ്പീൻസ് സർക്കാർ മാഗ്സെസെ അവാർഡ് നൽകി മദറിനെ ആദരിച്ചു. ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ മദർ തെരേസ നടത്തിയ ജീവകാരുണ്യപ്രവർത്തനങ്ങളെ പരിഗണിച്ചാണ് ബഹുമതി സമ്മാനിച്ചത്.
1969-ൽ ജവഹർലാൽ നെഹറു അവാർഡ് ഫോർ ഇന്റർനാഷണൽ അണ്ടർസ്റ്റാന്റിംഗ് പുരസ്കാരത്തിനും മദർ തെരേസ അർഹയായി. 1972-ൽ രാഷ്ട്രം ഒരു പൗരനു നൽകുന്ന ഏറ്റവും ഉയർന്ന ബഹുമതിയായ ഭാരതരത്ന പുരസ്കാരം നൽകി ഇന്ത്യ മദർ തെരേസയെ ആദരിച്ചു. ഭാരതരത്ന അവാർഡും ചരിത്രത്തിലാദ്യമായായിരുന്നു ഇന്ത്യയ്ക്കു പുറത്തു ജനിച്ച ഒരു വ്യക്തിക്കു നൽകുന്നത്.
പ്രസിഡൻഷ്യൽ മെഡൽ ഓഫ് ഫ്രീഡം, മാർപ്പാപ്പയുടെ സമാധാന സമ്മാനം തുടങ്ങി നിരവധി പുരസ്കാരങ്ങളും മദറിനു ലഭിച്ചു. അപ്പോഴൊക്കെ വിനീതയായി നിന്ന് താൻ ഇതിനൊന്നും അർഹയല്ലെന്നു പറഞ്ഞ മദർ തെരേസയെയാണ് ലോകം ദർശിച്ചത്.
